καταστομώ

καταστομῶ, -όω (Μ)

1. οξύνω την κόψη, κάνω κάτι οξύ, αιχμηρό, κοφτερό

2. παθ. καταστομοῡμαι, -όομαι

αποκτώ οξεία ακμή ή αιχμή, γίνομαι κοφτερός, αιχμηρός.

[ΕΤΥΜΟΛ. < κατ(α)-* + στομῶ «ακονίζω»].